dinsdag 20 maart 2012

Duurzaamheid van duurzame panden valt vies tegen

Nog maar net hebben de goede voorbeeldgevers van onze innovatieve economie hun enorme, verouderde kantoorkolossen eenzaam aan de rand van ons Groene Hart achtergelaten. Hun ‘oude kloffie’ hebben zij ingeruild voor de laatste mode: nieuw opgetrokken, duurzame, BREEAM verantwoorde, ‘state-of-the-art’ bedrijfspanden. Gebouwen die natuurlijk geheel zijn ingericht op ‘Het Nieuwe Werken’. En wat blijkt nu?

De werkelijke energiebesparing
De werkelijke energiebesparing in die zogenaamd duurzame panden valt vaak vies tegen! Ons ‘Nieuwe Werken’ wordt namelijk ernstig bedreigd door onze oude gewoonten. Want als wij het niet rechtstreeks voelen, in onze portemonnee bijvoorbeeld, nemen we het thema ‘energiebesparing’ niet mee in onze dagelijkse routine. Dus blijven onze printers, computers, verwarming en verlichting ook na zessen in bedrijf, terwijl wij ons thuis bij de warme kachel verpozen met de nieuwste documentaire van BBC Life.

Ja, wij zijn graag verantwoord bezig met zijn allen, maar kijken daarbij meer naar ons imago dan naar ons gedrag. Zo lang we maar in een duurzaam verantwoord pand zitten, met certificaten aan de muur om dat te bewijzen, gaat het wel goed met ons.   

Het goede voorbeeld
Maar was het idee van duurzaamheid niet ook een idee van ‘verder kijken dan je neus lang is’? Dus ook kijken naar het lege pand dat je achterlaat?  En hoe zit het met de waarachtigheid, de kritische blik op de eigen neus? Wordt die neus niet langer als we tijdens onze borrels hoog opgeven van de energiezuinigheid van ons kantoor? Gelukkig zijn ook er ook wat werkelijk goede voorbeelden aan te wijzen. Zo bracht ingenieursbureau DHV bij de renovatie van haar 40 jaar oude hoofdkantoor in Amersfoort het energielabel van G naar A, bij een energiebesparing van €100.000,- per jaar. Daar mogen ze best even over opscheppen. En onlangs schreef ik voor Amersfoort Ondernamen een artikel over Van Dorp installaties. Dit installatiebedrijf heeft nu een aantal ‘apps’ ontwikkeld om het energie-bewustzijn van bedrijven te vergroten. Daarbij spreekt men niet meer alleen over de ‘energiebesparing’ maar ook over ‘energieprestatie’. Een prestatie die je kunt meten door het energieverbruik van je eigen bedrijf te vergelijken met het verbruik van soortgelijke bedrijven. Energieprestatie. Een beetje een mannenterm. Maar dat is een ander onderwerp. Als deze term maar helpt om ons bewustzijn, en daarmee ons gedrag, in positieve zin te veranderen, ja toch?

N.B. Ook mijn eigen energieprestatie laat wel eens te wensen over. Bij het schrijven van dit artikel, in mijn ‘Nieuwe Werken verantwoorde’ kantoor aan huis, is mijn eigen neus dan ook iets langer worden. Wat meteen aantoont hoe verdraaid lastig het is om met zijn allen echt een energieprestatie te leveren.

donderdag 1 maart 2012

Het geheim van succes

Kunt u het ook? Navelstaren? Malen over 200 ideeën, zonder er één uit te voeren? Nadenken over mogelijke kansen die u laat liggen om succesvol te zijn? Navelstaren geeft me wel eens een verlamd gevoel. Het soort gevoel dat internetmarketing-goeroe Eelco de Boer treffend omschreef als een ‘analyse paralyse.'

Afgelopen jaar bezocht ik zijn internetmarketingseminar. Wat was zo ongeveer de eerste boodschap van Eelco aan zijn 300 koppige publiek? “Jongens, ‘hét geheim van succes’ bestaat helemaal niet! Succes is niet veel anders dan actie: iets doen wat je te gek vindt en daarin volharden. Motie leidt tot emotie, actie leidt tot reactie, en uiteindelijk tot succes.” De definitie van ondernemen is niet voor niets ‘een bedrijf of actie in werking stellen.’

Het succes van Eelco begon omdat hij het wel ‘kicken’ vond om oude muziek te beluisteren. Hij kocht en verkocht platen via marktplaats.nl. Hij besloot een website te laten bouwen waardoor hij nog meer platen verkocht. Er volgden meer soorten webshops met andere producten. Toen hij na een aantal jaren ineens zeventien man personeel had, kwam hij terecht in een ‘analyse paralyse’: hij maakte zich alleen nog maar zorgen over zijn personeel en concludeerde dat hij een bloedhekel had aan managen. Op dat moment verdiende hij veel geld. Hij was zogenaamd succesvol maar zijn succes leverde hem geen enkel plezier op.

Binnen een goed jaar tijd bracht hij zijn bedrijf terug naar een eenmanszaak waarbij zijn omzet verdrievoudigde. En dat terwijl omzetgroei of winst nooit zijn hoogste doel was geweest! Zijn doel was: met meer plezier werken. Daarin is hij geslaagd. Winst was het neveneffect. Ik vind het een prachtig verhaal.

Betrap ik mezelf op navelstaren, dan weet ik dat het ergens goed voor is. Het leidt altijd tot actie. Zinvolle actie, dat wel. Als ik daarvoor even moet navelstaren, dan moet dat maar. Mijn motto is niet voor niks: ‘Volg je hart zodat je gezicht je leven lang straalt.’